E-mobility & Brand Identity - Relacja z konferencji Business Meeting Club
Business Meeting Club to networking w nowoczesnym wydaniu. Organizacja specjalizuje się w krajowym oraz międzynarodowym networkingu, relacjach oraz pośrednictwie B2B. Po raz kolejny mieliśmy okazję się o tym przekonać, relacjonując, a także biorąc czynny udział w wydarzeniu zorganizowanym w zeszły czwartek (24 sierpnia). Tym razem motywem przewodnim była elektromobilność oraz branding, a spotkanie odbyło się w salonie Volvo V-Motors we Wrocławiu.
Wydarzenie poprowadził prezes BMC Tomasz Iwaniec, który występował również w roli konferansjera. Celem spotkania było przybliżenie tematyki zielonej energii oraz kreowania wizerunku. W panelach dyskusyjnych wzięli udział Krzysztof Burda - Prezes PIRE (Polskiej Izby Rozwoju Elektromobilności), Bartłomiej Kuriata – Dyrektor Zarządzający w Volvo V-Motors, Magdalena Rygiel - Akapit Grupa Filmowa, Mateusz Brandt - Instytut Doradztwa Energetycznego oraz Krzysztof Skotnicki z Kingslayer Studio oraz założyciel magazynu The ARQ.
Zielona energia oraz elektromobilność
Krzysztof Burda w bardzo prosty i merytoryczny sposób opowiadał o rozwoju oraz przyszłości elektromobilności w Polsce. Warto przypomnieć, że PIRE to organizacja pozarządowa, której głównym celem jest zwiększenie ilości pojazdów elektrycznych w Polsce.
Dowiedzieliśmy się również, że temat fake newsów to codzienność w sferze e-mobilności i często chodzi jedynie o wywołanie w nas strachu. Ciekawostką okazał się fakt, że konferencja odbywała się w niedalekiej odległości od największej na świecie fabryki baterii do samochodów - LG Energy Solution Wrocław. Jeżeli media wzbudzają w nas lęk pożarami elektryków, często z innych Państw, to jak ma to się ma do tego co otacza nas faktycznie na codzień?
"Czy czują Państwo obecnie przeszywający lęk siedząc tutaj? No właśnie... a tak się składa, że około 3/4 km w linii prostej znajduje się największa na świecie fabryka baterii do aut elektrycznych" - Krzysztof Burda
Prezes PIRE słusznie zauważył, że opinia publiczna nie jest również uświadamiana, jakie fundusze są przekazywane na rozwój infrastruktury w Polsce. Mając dostęp do najnowszych danych, możemy się spodziewać, że najbliższe 3/4 lata będą dla Polskiej elektromobilności bardzo dynamiczne.
Elektryfikacja Volvo
Proces elektryfikacji marki jest bardzo dynamiczny. Bartłomiej Kuriata opowiadał m.in o tym, że są to ostatnie miesiące, kiedy będziemy mogli zamawiać konkretne modele w odmianach spalinowych. Ponadto, marka Volvo nie przewiduje już nowych modeli z takim napędem.
Niedawno zapowiedziane Volvo EX90 to zapowiedź gruntownych zmian w gamie modelowej producenta. Będzie to model, który zastąpi jeden z najpopularniejszych modeli marki, czyli XC90. Na tym nie koniec. Najnowsza zapowiedź w postaci małego elektrycznego SUV'a o nazwie EX30 to kolejny As w rękawie Volvo.
"Będzie to w pełni elektryczny model, który zaoferuje innowacyjne rozwiązania ergonomiczne, ale i napędowe. Będzie to najszybsze Volvo w historii, gdzie topowa wersja EX30 rozpędzi nas do setki w 3,6 s. To są proszę Państwa osiągi absolutnie czołowych marek premium, kiedy mówimy o autach sportowych." - Bartłomiej Kuriata
Zamówienia na ten model wystartowały, a po pierwszych tygodniach wyniki sprzedaży są bardzo optymistyczne. Być może wystarczy po prostu dać ludziom to, czego oczekują. Volvo EX30 to również model, który przełamuje barierę wizerunkową "drogiego auta elektrycznego". Tak naprawdę sami nie możemy się doczekać, kiedy będziemy mogli go dla Was przetestować.
Optymalizacja Energii
Tu w roli eksperta wystąpił Mateusz Brandt z Instytutu Doradztwa Energetycznego. Jego wystąpienie pozwoliło na zrozumienie wielu branżowych pojęć, które dla wielu przedsiębiorców jest nadal tematem Tabu. Strategia energetyczna, sprzedawca energii oraz audyt energetyczny. Te pojęcia w 2023 roku są podstawą, aby móc realnie ukierunkować swoją firmę na korzyść z tytułu tańszej energii.
Energetycznie o wizerunku
W ostatniej części panelu wystąpiła Pani Magdalena Rygiel, a także Krzysztof Skotnicki. Pani Magda mówiła o tym, jak ważny jest video content, który znajduje zastosowanie praktycznie w każdej branży, a także o tym, jak go wykorzystać w celu promocji własnego biznesu.
Krzysztof tłumaczył natomiast pojęcie brandingu, które wciąż brzmi dosyć enigmatyczne i kojarzy się jedynie z aspektem wizualnym. Uczestnicy mogli dowiedzieć się również, czym jest Brand Strategy i dlaczego nawet największe marki muszą się stale reklamować.
"Jeżeli zmienią Państwo w swojej firmie jedynie logo i mówimy tu o zmianie z najbrzydszego logo w historii, na najładniejsze ze wszystkich, to w Państwa firmie nie zmieni się nic... oprócz tego znaku." - Krzysztof Skotnicki
Tym zdaniem (pan.dobrandingu) starał się zwrócić uwagę na scenariusz, który jest bardzo powszechny, a zarazem niezwykle powierzchowny. Tego typu działania można zaobserwować w niewielkich lokalnych markach oraz firmach pokoleniowych, które mierzy się częściej z ego swoich założycieli niż z wyzwaniami rynkowymi.
Na zakończenie był networking, jazdy testowe oraz bardzo przyjazna atmosfera. Warto wspomnieć, że Business Meeting Club to jedna z najszybciej rozwijających się organizacji zrzeszających biznes. Na potwierdzenie tej tezy Tomasz Iwaniec zapowiedział International Networking Meeting (INM). Wydarzenie, którego celem jest stworzenie dolnośląskiej sieci kontaktów biznesowych w skali międzynarodowej.
Partnerzy wydarzenia:
Volvo V-Motors Wrocław Lubin
PKO Bank Polski
PKO Leasing S.A.
Sur la tête par Wanatowicz, czyli szalony 'kapelusznik' z Katowic!
Ślązacy potrafią w 'dizajn'. To zdanie, które 'gra' nam w głowie za każdym razem, kiedy odwiedzamy Katowice. Przepiękna architektura, kultura, dziesiątki wyjątkowych miejsc do wyjścia na kawę, czy drinka, no i ludzie. Otwarci, życzliwi... krótko mówiąc, katowiczanie nam jeszcze niczym nie podpadli.
Jakiś czas temu natrafiliśmy na profil wyjątkowej artystki, która zwróciła naszą uwagę przede wszystkim swoją pasją, poczuciem humoru oraz nieokiełznaną szczerością. Aleksandra Wanatowicz, bo o niej mowa, zajmuje się projektowaniem autorskich kapeluszy.
Wiedzieliśmy, że nie możemy umówić się po prostu na wywiad on-line, ponieważ kultura wyższa rządzi się swoimi prawami. Zdecydowaliśmy się zatem zrobić trip 400 km w jedną stronę, aby przybliżyć Wam sylwetkę artystki z krwi i kości. Tak więc zapraszamy na wizytę w pracowni prawdziwego 'Mad Hattera' przez obiektyw The ARQ.
Na początek... Paryż!
"Moda zawsze była moją wielką pasją, ale nie myślałam o niej w kontekście pracy. Miałam być albo raczej chciałam redaktorką prowadzącą audycje radiowe, skończyłam Dziennikarstwo i Komunikacje Społeczną na UW. Mniej więcej tym samym momencie wzięłam udział w konkursie na projekt designerskiej biżuterii - „Wygraj Staż" organizowanym przez magazyn Elle i wygrałam go!
To był moment, w którym pomyślałam a może jednak Moda, a nie Radio. Spędziłam miesiąc w Paryżu i to w Paryżu Haute Couture, w Paryżu od kuchni, w Paryżu nie jako turystka, ale jako stażystka projektowania Biżuterii."
Po powrocie do Polski Ola zapisała się do Szkoły Artystycznego Projektowaniu Ubioru w Krakowie. Tak też skończyła się jej kariera zawodowa jako dziennikarki, a rozpoczęła ta modowa.
"Po SAPU zajmowałam się chyba wszystkimi dziedzinami mody. Projektowałam obuwie, ubrania, oczywiście biżuterię oraz pracowałam jako stylistka reklam telewizyjnych."
Prawdziwym przełomem w zawodowej drodze Oli były warsztaty kapelusznicze z Moniką Ciesiełkiewicz. Polską modystką, która pracowała u boku Phillipa Treacy'ego, czyli żywej legendy i nazwiska nr 1 świata kapeluszy. Dziewczyny z warsztatów stworzyły z Moniką bardzo zżytą grupę, co sprawiło, że o warsztatach dowiedział się sam Phillip Treacy, który zaprosił je do swojej pracowni w Londynie. W ten sposób Ola spełniła jedno ze swoich marzeń i spotkała swojego Mistrza.
Rok 2020 i...?
Decyzja o założeniu firmy zapadła na początku 2020 roku. Wtedy nikt z nas jeszcze nie wiedział, co wydarzy się za kilka tygodni. Nie trudno wyobrazić sobie, że podczas pandemii, wyszukane nakrycia głowy były pewnie daleko na liście każdego z nas. Ola zaczęła, więc szyć maseczki, a te robiły się coraz bardziej kolorowe i wyszukane. Z czasem ludzie zaczęli pytać o kapelusze.
Firma Oli działa dopiero 3 lata, a projektantka z Katowic może pochwalić się już kapeluszami dla wielu znanych nazwisk. Vito Bambino, Jerzy Antkowiak, Paulina Przybysz, Artur Rojek, Ewelina Lisowska, Adam Fidusiewicz, Wini, Mariusz Kałamaga, Anna Mucha, Anna Dzieduszycka, Kasia Struss, Olivier Janiak, a nawet John Porter. To może jedynie świadczyć o wyjątkowym talencie, ale czy tylko?
Będąc w pracowni Wanatowicz, mogliśmy jeszcze lepiej poznać osobę, która stoi za marką Wanatowicz Design. Okazuje się, że ludzie od nakryć głowy są mega pozytywnie zakręceni. W pewnym sensie Ola jest jak 'Mad Hatter', czyli kapelusznik z Alicji z Krainy Czarów. Spotkaliśmy się przecież pierwszy raz, a natychmiast połączyły nas wspólne tematy, pasje oraz zwariowane poczucie humoru. Ola ma w sobie pewien magnetyzm, który z pewnością pomaga jej w tworzeniu charakterystycznej marki.
Wanatowicz Design
Co sprawia, że jej kapelusze są wyjątkowe? Po pierwsze pasja. Charakter oraz chęć udoskonalania swojego rzemiosła ma tu ogromne znaczenie. Oglądając Stories Wanatowicz Design na instagramowym profilu, możecie nie raz podejrzeć jej pracę 'od kuchni'. Ola formująca kapelusz parą z oldscholowego żelazka to widok bezcenny.
"Zdecydowanie bliżej mi do Mad Hatera niż modystki. Nie boję się kapeluszy. Eksperymentuję. Traktuję je brutalnie. Zrzucam z balkonu, podpalam, bawię się formą."
Po drugie, jakość. Większość z kapeluszy par Wanatowicz jest wykonana z niezwykle przyjemnego w dotyku filcu włosowego. Do modeli letnich projektantka używa też słomy panamskiej. Ola projektuje również swoje własne formy, które są autorskim twistem znanych modeli kapeluszy. Kształt korony oraz rondo to 2 elementy tworzące klasyczny kapelusz, które dają tak naprawdę ogrom możliwości.
Po trzecie, kapelusze Wanatowicz są często ozdobione w niesamowitymi detalami, które opowiadają historię ich właścicieli. Ola uwielbia odwiedzać targi staroci i właśnie tam wynajduje 'perełki', które przemyca w swoich projektach. Guziki, wstążki, nici, przedwojenne karty oraz pióra. To wszystko potrafi nadać prawdziwego charakteru.
Magiczny królik
Kropką nad 'i' jest oczywiście magiczny mosiężny królik w kapeluszu. To znak rozpoznawczy, 'Sur la tête par Wanatowicz'. Nie mamy żadnych wątpliwości, że wizytę w pracowni Wanatowicz zapamiętamy na długo. Mamy też nadzieję, że nasz edytorial pozwolił zajrzeć Wam do jej świata i zainteresować się swoim przyszłym nakryciem głowy. Być może autorski kapelusz nie jest dla każdego, ale Ola zaraziła nas swoją pasją na tyle, że właśnie czekamy na swój pierwszy.
0/1 Phone - Telefon piękny i smart dzięki dobremu wzornictwu!
Andrea Mangone to mieszkający w Mediolanie włoski projektant z ponad dziesięcioletnim doświadczeniem w projektowaniu pożądanych i zrównoważonych produktów dla światowych marek.
Zawsze fascynował nas fakt, że to właśnie telefon - niby urządzenie stworzone jedynie do komunikacji, stało się inteligentnym narzędziem bez którego ciężko wyobrazić sobie dzisiejsze życie.
3h dziennie! Dokładnie tyle spędzamy średnio, patrząc w ekran smartfona. Dlaczego? W ciągu dnia jesteśmy nieustannie bombardowani powiadomieniami, e-mailami, bezpośrednimi wiadomościami, które nieustannie zakłócają naszą aktywność i odwracają uwagę od tego, co naprawdę ważne.
W pewnym sensie jesteśmy pogodzeni z tym faktem, ale czy tak będzie wyglądać nasza przyszłość? Po prostu więcej wszystkiego? Jakie było nasze pozytywne zaskoczenie, kiedy natrafiliśmy na koncepcyjny projekt Phone 0/1, który ma pomóc ludziom oderwać się od życia 'w digitalu' i odzyskać kontrolę nad swoim cennym czasem.
Project background
Uzależnienie od smartfonów stało się powszechnie znanym problemem na całym świecie. Nawet jeżeli ciężko nam się do tego przyznać. Na rynku pojawiały się już minimalistyczne urządzenia, które obiecywały odbiorcom oderwanie się od cyfrowego świata. Podobnie jest ze smartwachami. Pisaliśmy nawet o NOWATCH który zrobił na nas ogromne wrażenie, a w dodatku jest produktem, który możecie kupić.
Niestety w kontekście kategorii, mówimy nadal o niszy, ponieważ większość klientów wybiera coraz to bardziej 'przesycone' funkcjami urządzenia. Project 0/1 Phone oferuje to, co najlepsze z obu światów. Dzięki składanej obudowie możemy zdefiniować 2 tryby użytkowania.
Smartphone mode
Po otwarciu 0/1 Phone odsłania elastyczny wyświetlacz o rozdzielczości 1080 x 2640 pikseli. Taka rozdzielczość pozwala na swobodne korzystanie z mediów społecznościowych, oglądanie filmów, granie w gry wideo itp.
Minimal mode
Po zamknięciu 0/1 Phone staje się minimalistycznym urządzeniem, które ma uwolnić nas od zakłóceń. Posiada duży wyświetlacz w technologii e-ink, który pokazuje tylko ograniczoną ilość prostych informacji w dyskretny sposób.
Więcej/Mniej niż telefon!
0/1 Phone można ustawić w pozycji pionowej, podobnie jak budzik przy łóżku. To rozwiązanie jest możliwe dzięki grubości złożonej obudowy.
Pionowa orientacja radykalnie zmienia sposób postrzegania urządzenia, zmieniając je z czegoś kieszonkowego w coś, co można umieścić na półce lub biurku. Zmiana funkcji minimalizuje kompulsywne nawyki sprawdzania telefonu.
Mobilny purysta
0/1 Phone wykorzystuje unikalną kombinację kolorów, materiałów oraz wykończeń inspirowanych designem wnętrz, modą i akcesoriami lifestylowymi. Aluminiowy korpus pokryty jest biopolimerową powłoką, która zapewnia ciepłe i naturalne odczucie w dotyku.
Tylny panel jest pokryty gumowaną wegańską skórą, zapewniając tym samym dobry chwyt urządzenia. Z boku znajdziemy kolorowy akcent w postaci plecionej nylonowej etykietki zintegrowanej z kieszenią na kartę SIM. Dla nas 0/1 Phone to bardzo przemyślany i udany projekt. Tylko od nas zależy, jak będzie wyglądała nasza mobilna przyszłość.
Visit: andreamangone.com
Artur Nyk - Samochody, jak nowoczesne rzeźby!
Artur Nyk to fotograf, który samochody traktuje jak nowoczesne rzeźby. Kreowanie ich wizerunku daje mu podobno więcej radości niż jazda nimi. Naszą szczególną uwagę zwrócił właśnie zdjęciami ze świata motoryzacji. Jak sam twierdzi, zawsze stara się patrzeć na samochody tak, jak projektant, który je współtworzył. Na jego zdjęciach znajdziecie emocje, niezwykłe kolory i piękne detale. Jako fotograf reklamowy pracuje od 1992 roku i fotografował już chyba wszystko, ale jak sam twierdzi, to samochody są jego ulubionym tematem pracy.
OFFICIAL WEBSITE: arturnyk.pl
CAMERA: Canon R5 + Canon EF 24-70 L IS, Canon RF 85/2
Chcesz pojawić się w sekcji #photorep?
Zaobserwuj The ARQ i napisz do nas!
kontakt@thearq.pl
Paryż 2024 - Co symbolizuje nowa pochodnia olimpijska?
Pochodnia olimpijska, czyli kultowy przedmiot Igrzysk, ucieleśnia tożsamość każdej edycji poprzez swój design. Tak więc jest to dzieło sztuki samo w sobie, które musi odzwierciedlać obraz nadchodzących Igrzysk w Paryżu. To zadanie przypadło francuskiemu projektantowi Mathieu Lehanneurem.
Mathieu Lehanneur jest znany na całym świecie ze swojego talentu do łączenia technologii, sztuki oraz dobrego designu. Urodzony w 1974 roku jest jednym z nielicznych projektantów swojego pokolenia, którzy mogą objąć tak szeroki zakres kreatywnych dziedzin.
JEDYNA W SWOIM RODZAJU
Opierając się na trzech głównych motywach – równości, wodzie i pokoju, wybranych przez projektanta w celu dopasowania do wartości gier, Lehanneur starał się stworzyć pochodnię, która byłaby minimalistyczna, charakterystyczna i niemal elementarna.
"Jednym z największych wyzwań tego projektu był fakt, że pochodnia musi poradzić sobie z potencjalnie ekstremalnymi warunkami klimatycznymi, co czyni ją obiektem o dużej złożoności technicznej." - tłumaczy projektant
Bardzo ciekawym rozwiązaniem jest system bocznych rowków umieszczonych z tyłu pochodni, które sprawiają, że płomień jest jeszcze piękniejszy, bardziej widoczny i prawie niesłabnący.
Kolor jest również nieprzypadkowy. Bardzo jasne, miękkie złoto, czyli kolor podobny do tego, jaki można uzyskać, mieszając odcienie złota, srebra i brązu medali.
RÓWNOŚĆ
To właśnie równość jest siłą napędową Igrzysk Paris 2024. Wkładanie takich samych ambicji w organizację Igrzysk olimpijskich, jak i paraolimpijskich było kluczowym założeniem od samego początku. Od emblematu, maskotek, aż po projekt pochodni, który będzie taki sam w przypadku obu imprez. Aby odzwierciedlić tę ambicję, projekt pochodni jest idealnie symetryczny, zarówno w poziomie, jak i w pionie.
WODA
Jest sercem Paryża. Nikt nie wyobraża sobie stolicy Francji bez Sekwany. To właśnie woda zainspirowała efekty fal oraz wibracji żywiołu. Przyglądając się pochodni z bliska, możemy zaobserwować zmarszczki i ruchy wody, a także odbicia światła na jej powierzchni.
POKÓJ
Być może przesłanie aktualne jak nigdy dotąd. Igrzyska olimpijskie i paraolimpijskie zawsze były symbolem pokoju. Już w starożytnej Grecji płomień olimpijski niósł ludziom i narodom przesłanie jedności. Dziedzictwo tysiącletniej tradycji, która symbolizuje ideał olimpijskiego rozejmu.
ZERO WASTE DESIGN?
Pochodnia jest produkowana przez firmę ArcelorMittal, wiodącego na świecie producenta stali i oficjalnego partnera Igrzysk Paris 2024. W sumie ArcelorMittal wyprodukuje 2000 pochodni, czyli pięć razy mniej niż podczas poprzednich edycji igrzysk. Pochodnie produkuje się przy użyciu stali pochodzącej w 100% z recyklingowanego złomu.
Tip na Trip - Dolomity! Jedziemy w magiczne góry we Włoszech!
Dolomity uważane są przez wiele osób jednymi z najpiękniejszych gór, nie tylko we Włoszech, czy Alpach, ale również i w całej Europie. Majestatyczne skały, które wyrastają prosto z zielonych łąk, turkusowe jeziora, ciekawe szlaki oraz tradycyjna kuchnia przyciągają co roku tysiące turystów. Dolomity są również prawdziwym rajem dla fotografów.
Niesamowity krajobraz oraz widoki pełne górskich szczytów pozwalają stworzyć nadzwyczajne sesje zdjęciowe.
Na fotografiach można uwiecznić piękno tych gór, które w zależności od pory roku zmieniają swoje barwy. Spora ilość turystów, która tu przyjeżdża, odbywa trekkingi po pieszych szlakach, ale również duża część przyjeżdża, aby wspinać się na strome masywy gór. Jeździ się tutaj również na Via Ferraty oraz uprawia sporty zarówno zimowe (narty, snowboard), jak i letnie (rowery, bieganie).
Dolomity zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Klimat tych gór sprawia, że można siedzieć i wpatrywać się z zachwytem w majestatyczne szczyty bez końca. Są tu szlaki praktycznie dla każdego. Zarówno dla początkujących piechurów, jak i dla zaawansowanych wspinaczy.
Jak dojechać?
Dolomity leżą w północno-wschodniej części Włoch, co sprawia, że bardzo łatwo dostać się tutaj samochodem z Polski. W zależności, z której części kraju wyruszymy, możemy przejechać przez Niemcy i Austrię lub np. przez Czechy i Słowację. Inną opcją dostania się w Dolomity jest samolot np. do Wenecji lub Mediolanu, a następnie wybierając przejazd autobusem do jednego z miasteczek lub wypożyczając auto na lotnisku.
Gdzie spać?
Tutaj mamy wiele opcji do wyboru, ja jednak polecam wersję campingową. Rejon jest bardzo dobrze przygotowany na turystów z kamperami oraz namiotami. Znajdziemy tutaj wiele pól namiotowych położonych w przepięknych miejscach, również na sporych wysokościach (w Cortinie pola znajdują się na ok. 1200 m.n.p.m).
Jest to też bardzo fajna opcja, jeśli chcemy zwiedzić więcej rejonów w Dolomitach i planujemy się często przemieszczać. Warto jednak pamiętać, że spanie na dziko oraz parkowanie kamperem na całą noc na większości parkingów (nie przeznaczonych do postojów) jest zabronione i może skończyć się tutaj wysokim mandatem.
Na campingach w Dolomitach zazwyczaj znajdują się komfortowe warunki, są łazienki, dostęp do prądu, a nawet kuchni, więc jeśli jesteście zwolennikami takiego trybu podróżowania, to na pewno będziecie zadowoleni!
Ja polecam jako bazę wypadową miejscowość - Cortina d’Ampezzo i camping “Cortina”. Z tego względu, że są to jednak tereny górskie, to na taki wypad pod namiot warto zabrać ciepłe rzeczy. Letnie noce potrafią być tutaj chłodne, a temperatura spada nawet do około 0 stopni.
W rejonie Tyrolu oraz Trydentu znajduje się również wiele hoteli, hosteli oraz schronisk górskich. W górach można przenocować w bardzo dobrych warunkach, np. w schroniskach, gdzie ceny zaczynają się od ok.150zł, a miejsca najlepiej rezerwować kilka miesięcy przed planowanym wyjazdem.
Jedzenie!
W każdej podróży, a szczególnie we Włoszech, ważnym aspektem jest jedzenie. Jeździmy przecież w różne miejsca po to, aby spróbować tradycyjnych potraw, czy specjałów kuchni danego kraju. We Włoszech każdy region słynie z czegoś innego i ma swoje tradycyjne potrawy.
Dolomity leżą w dwóch regionach Włoch - Trydent oraz Południowy Tyrol. Miesza się tutaj kuchnia alpejska (dużo jest tutaj niemieckich, czy austriackich smaków, zwłaszcza w rejonie Bolzano) oraz kuchnia typowo włoska i śródziemnomorska.
W restauracjach w kartach dań można zleźć m.in knedle, dziczyznę, ryby z górskich strumyków, czy typowy apfelstrudel na deser. W górskich miasteczkach nie zabraknie również włoskich dań takich jak: pizza, czy różnego rodzaju makarony.
A co do picia? Oczywiście kawa, która smakuje wybornie zwłaszcza w schroniskach górskich z widokiem na ośnieżone szczyty Dolomitów. W barach i restauracjach można napić się również dobrego piwa, wina z winogron pochodzących z pobliskich winnic Alto Adige oraz znad pobliskiego jeziora Garda. Na sam koniec klasyk, czyli Aperol Spritz, którego można zamówić praktycznie w każdej restauracji.
Co zobaczyć?
W zależności od tego, w jakim celu jedziemy w Dolomity, będą nas interesować różne formy wycieczki. Poniżej znajdziecie miejsca warte odwiedzenia, ciekawe szlaki górskie, zjawiskowe jeziora, klimatyczne miasteczka, punkty widokowe oraz ciekawe spoty do zdjęć. Oto moje Top 3 miejsca warte odwiedzenia w Dolomitach.
Jezioro di Braies
Turkusowy kolor wody, wysokie skały wyłaniające się z tafli oraz piękny alpejski krajobraz - to wszystko łączy w sobie położone na wysokości 1494 m n.p.m. Jezioro di Braies. Jest ono uznawane za najpiękniejsze jezioro w Dolomitach. Jezioro znajduje się ok.1,5h drogi od Bolzano, położone jest blisko granicy z Austrią, a prowadzi do niego bardzo malownicza droga Val di Braies.
Od samego rana można zobaczyć tutaj fotografów, którzy liczą na to, że uda im się wykonać zdjęcia jeszcze bez tłumów turystów.
W zależności od pory roku oraz od ilości opadów jezioro to zmienia swój poziom wody. Wokół jeziora biegnie łatwy szlak, który jest niezwykle widokowy i ciekawy przyrodniczo. Trasa nie wymaga specjalnego przygotowania, wystarczą tak naprawdę wygodne buty i jedzenie na drogę. Przejście szlaku wokół jezioro powinno nam zająć ok. 3h. W okresie letnim 10.07-10.09 w godzinach od 10:00 do 16:00, aby wjechać na teren jeziora oraz na parking trzeba mieć wcześniej zarezerwowany bilet, który upoważnia nas do wjazdu. Bez takiej rezerwacji nie zaparkujemy w pobliżu jeziora. Po godzinie 16:00 możemy wjechać na parking i zakupić bilet już na miejscu, bez wcześniejszej rezerwacji. Jezioro di Braies wygląda malowniczo o każdej porze roku. Chcecie nacieszyć się tym miejscem w pełni? Wybierzcie się na wycieczkę wcześnie rano.
Protip dla fotografów: Im wcześniej wybierzecie się nad jezioro, tym lepiej. Warto przyjechać nawet o wschodzie słońca, ponieważ światło jest wtedy niesamowite.
Tre Cime di Lavaredo
Są to jedne z najbardziej rozpoznawalnych szczytów w Dolomitach. Szlak prowadzi wokół trzech kamiennych ikon i jest on idealny dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z górskimi trasami. Po pierwsze nie ma tu wymagających podejść, ponieważ początek szlaku zaczyna się przy schronisku Auronzo na wysokości ok. 2300 m.n.p.m, a punkt końcowy trasy jest na wysokości 2405 m.n.p.m. Żeby wjechać na parking przy schronisku trzeba odstać swoje w kolejce. Uwaga - droga, która prowadzi do początku szlaku, jest prywatna i przed wjazdem trzeba uiścić opłatę 30 EUR. Jeśli nie wybieramy się wcześnie rano, to musimy liczyć się z korkami i kolejkami na drodze. Po drugie szlak jest bardzo malowniczy. Znajduje się tutaj wiele punktów widokowych, a po drodze można spotkać alpejskie krowy, które bardzo często pasą się na pobliskich łąkach.
Na trasie znajdują się 4 schroniska. Jedno z nich to Rifugio Locatelli, przy którym możemy oglądać piękną panoramę na 3 szczyty Tre Crime.
Cała trasa ma ok. 10km i zajmuje ok. 4-6h (fotografom może zająć jednak trochę dłużej, bo jest tutaj naprawdę wiele do sfotografowania). Na ten szlak również wystarczą wygodne buty, woda, jedzenie oraz aparat!
Pro tip dla fotografów: Jedno z piękniejszych miejsc do fotografowania jest praktycznie na samym początku szlaku. Wystarczy odbić kawałek w prawo, za kapliczką Cappella degli Alpini. Jest tutaj piękny punkt widokowy na Cadini di Misurina. Drugie miejsce to jaskinia przy schronisku Rifugio Locatelli, z której widoczna jest niesamowita panorama na Tre Cime.
Seceda
Szczyt o charakterystycznym kształcie, który często pojawia się na pocztówkach z Dolomitów. Żeby dostać się na szczyt, mamy dwie opcje: Wjazd kolejką na samą górę lub wejście o własnych siłach. Jest to trochę bardziej wymagająca trasa, na której znajdziemy sporo podejść pod górę. Poziom trudności oceniam raczej na średni.
Jeśli wybierzemy opcję drugą, czeka nas bardzo widokowa trasa. Wyruszamy z miejscowości Santa Cristiana Valgardena. Trasa ma ok. 12km. Na szlaku mijamy wiele zielonych łąk pełnych kwiatów oraz krów i owiec. Miejscami przechodzi się nawet przez same pastwiska. Po drodze znajdują się chaty, w których można spróbować pysznej szarlotki i napić się kawy z widokiem na szczyty.
Seceda mierzy 2518m i imponuje niezwykłą granią otoczoną zielonymi wzgórzami. Jest to klasyczne Instagramowe miejsce i punkt widokowy dla fotografów, którzy ustawiają się tutaj w kolejce, aby uchwycić idealny kadr.
Z samego szczytu rozciąga się cudowna panorama na Dolomity. To tutaj można zaobserwować najwyższy szczyt gór, czyli Marmoladę. Jeśli jednak chcemy wybrać się na górę kolejką, to możemy wjechać gondolą praktycznie na sam szczyt. Kolejka kursuje w okresie letnim w godzinach 09:30 – 16:30. Przy schodzeniu z góry trasa jest bardziej widokowa, więc jeśli ktoś za bardzo nie chce się zmęczyć, to dobrą opcją jest wjechanie kolejką, a następnie zejście szlakiem w dół.
Dolomity są popularnym miejscem, które często odwiedzają Polacy. Od granic Polski dzieli nas około 10h jazdy samochodem. W Dolomity warto się wybrać nie tylko dla samych widoków, ale również dla niezwykłej kuchni, wina, alpejskiej przyrody oraz ciekawych tras trekkingowych.
Autor: Justyna Amborska
Oppenheimer - Okazuje się, że o bombie atomowej nie wiemy nic!
Dr J. Robert Oppenheimer - Amerykański Prometeusz. Takim tytułem zostaje określony ojciec bomby atomowej w książce Kaia Birda i Martina J. Sherwina, która była inspiracją przy kręceniu najnowszego filmu Christophera Nolana.
Filmu, o którym było głośno jeszcze przed premierą. Dlaczego? Na papierze mogłoby się wydawać, że to tylko biografia i tak, film opowiada kluczowe momenty z życiorysu jednego z najsłynniejszych fizyków w historii, ale Robert Oppenheimer był kimś znacznie ważniejszym. Przyznajcie się jednak bez bicia… kto z Was zna historię powstania bomby atomowej? No właśnie. Christopher Nolan dostarcza nam nie tylko najambitniejszy film w swojej karierze, ale też jeden z najważniejszych filmów naszego stulecia.
Cillian 'Oppenheimer' Murphy
Nie będziemy tracić czasu na powtarzanie frazesów, o których na pewno już czytaliście. Przy każdej recenzji The ARQ staramy się spojrzeć na temat szerzej i tak zrobimy też tym razem. Tak więc, dlaczego Oppenheimer wbije Was w kinowy fotel?
Oczywiście pierwsze skrzypce gra tutaj Cillian Murphy, który pojawia się w filmie Nolana już po raz szósty. Tym razem jednak w roli głównej
Być może niewielu z Was wie, że charyzmatyczny aktor brał udział w oficjalnych 'screen testach' do roli Batmana. Coś jednak było nie tak. Cillian świetnie odgrywał rolę Bruce'a Wayne'a, natomiast nie do końca pasowało do niego wcielenie nocnego mściciela. Ostatecznie rolę dostał Christian Bale, a Murphy pojawił się na ekranie, jako Scarecrow. W tym miejscu należą mu się oczywiście brawa, ponieważ każda minuta z jego udziałem na ekranie była na miarę złota.
Historia Oppenheimera jest historią tragiczną i właśnie dlatego uroda, charyzma, a nawet głos aktora wpasował się tu idealnie. Jednym z pierwszych zdjęć, które obiegło świat przy zapowiedzi filmu, jest wizerunek wychudzonego naukowca w kapeluszu i z papierosem w ustach. Cillian Murphy po prostu stał się Oppenheimerem. Filmowa żona, grana przez aktorkę Emily Blunt, zdradziła w jednym z wywiadów, że Cillian jadł dziennie jednego migdała, aby skutecznie tracić na wadze.
Podobno u schyłku swojego życia, Oppenheimer odżywiał się papierosami, kawą oraz Martini
To w ostateczności doprowadziło go do śmierci z powodu raka gardła. Problem z jedzeniem jest niejednokrotnie elementem czarnego humoru, który towarzyszy nam na ekranie. To sprowadza nas również do tematu autentyczności.
Nie lada sztuką jest porwać widownię na ponad 3h spektakl, który wielokrotnie opiera się na wewnętrznym rozdarciu twórcy bomby atomowej. Byliśmy w prawdziwym szoku, kiedy w pierwszych scenach Cillian Murphy odczytuje oświadczenie przed komisją śledczą, ponieważ jego głos jest wręcz nie do poznania. Aktor brzmi, porusza się i 'odpływa' dokładnie tak, jak opisują to osoby, które żyły u boku słynnego naukowca. Czy jest to rola Oscarowa? Naszym zdaniem tak!
Więcej niż film!
Podczas seansu nasunęła nam się kontrowersyjna myśl. Oppenheimer to film, który powinien zobaczyć każdy, ale nie jest to film dla każdego. Do zrozumienia tej tragicznej historii jest potrzebna ludzka wrażliwość, która niestety często ulatuje na sali kinowej. Nie bardzo pasuje tu obraz tradycyjnego widza, który na tym filmie będzie zajadał się popcornem. Ale...
Christopher Nolan nie raz już udowodnił, że kino może być narzędziem do naprawy naszej wrażliwości
Brytyjski reżyser niezwykle umiejętnie potrafi połączyć najbardziej skomplikowane zagadnienia naukowe z ludzkimi emocjami. Kto z Was nie płakał na Interstellar, ten kłamie albo go nie oglądał ;P Na Oppenheimerze można się rozpłakać, niejednokrotnie podskoczyć, ale i przerazić do szpiku kości. Film pod względem technicznym nie cierpi pod żadnym względem, co nie zawsze u Nolana było pewniakiem. Jego ostatni film Tenet, choć genialny, cierpiał z powodu udźwiękowienia. Nawet jeżeli był to zabieg celowy, to ciężko było pozbyć się wrażenia, że aktorzy są zwyczajnie zagłuszeni przez resztę dźwięków w filmie.
Oppenheimer jest udźwiękowiony fenomenalnie, a sama ścieżka dźwiękowa autorstwa Ludwiga Göranssona zasługuje na miano epickiej. To połączenie elektroniki oraz niesamowitej orkiestry dźwięków, które zostaną z Wami na długo po seansie.
Jeżeli naprawdę się wsłuchacie, to usłyszycie ukryte pośród nut tykanie zegara, ognisko, a nawet syreny alarmowe
Epickie są też dźwięki związane z fizyką i oczywiście samą detonacją, ale to już musicie przeżyć na własnej skórze. Tylko z tego powodu, warto wybrać się na ten film do kina z dobrym nagłośnieniem.
Co możemy powiedzieć o samym obrazie? Oczywiście jest IMAX i pedantyzm, który czyni z Brytyjczyka jednego z najważniejszych twórców filmowych naszych czasów. Nolan jest twórcą pedantycznym, ale przez to niezwykle autentycznym. Tym bardziej, że film ograniczył użycie CGI to absolutnego minimum, którego pewnie nawet nie wychwycicie. A to proszę Państwa, jest w dzisiejszych czasach prawdziwą sztuką.
Historia
To przecież ona pisze najlepsze scenariusze. Christopher Nolan daje nam swojego rodzaju wykład i zabiera w prawdziwą podróż do Los Alamos, czyli miasta zbudowanego na potrzeby projektu badawczego Manhattan. Oppenheimer to film, który przypomina punkt zwrotny w historii ludzkości. Choć praktycznie nikt z nas nie uczył się o Manhattan Project w szkole, to zapewniamy Was, że wybierając się na seans, nadrobicie to zaniedbanie.
Poznanie historii stworzenia śmiercionośnej broni, która według naukowców mogła zniszczyć wtedy świat, jest kluczowa do zrozumienia świata, w którym żyjemy dzisiaj
Christopher Nolan pokazuje, że dylematy, z którymi musieli się mierzyć ówcześni naukowcy, są wciąż aktualne. Prawdziwym szokiem był dla nas fakt, że tak naprawdę o tej historii nie wiedzieliśmy nic. Bomba atomowa, Oppenheimer, Hiroszima, Nagasaki - bez wiedzy, to tylko puste słowa na kartach historii. To właśnie kontekst wydarzeń ukazanych w filmie pokazuje, jak ważny w tym wszystkim jest człowiek i jego emocje.
Arcydzieło?
Chyba tak! Oppenheimer to film, który w doskonały sposób obrazuje ludzką naturę oraz początki fizyki kwantowej. Obsada filmu nie raz Was zaskoczy, to możemy Wam obiecać, dlatego nie sprawdzajcie jej przed seansem. Nie możemy pozostawić bez słowa pozostałych odtwórców historycznych postaci. Bez chwili wahania na drugim miejscu trzeba wymienić tu rolę graną przez Robert Downey Juniora. Aktor wciela się w skórę Lewis'a Strauss'a, który jest swojego rodzaju cieniem dr Oppenheimer'a. Zaraz po nim jest oczywiście Matt Damon odgrywający rolę generała Groves'a.
Żeńska część obsady jest również na najwyższym poziomie. Emily Blunt oraz Florence Pugh grają tu fenomenalnie. Nie będziemy Wam zdradzać, kim są na ekranie, ale są to postaci równie tragiczne i dynamiczne, co sam Oppenheimer. Historia naukowca zdradza również, że kobiety były nieodłączną częścią jego życiorysu.
Podsumowując, Oppenheimer to jeden z najważniejszych filmów naszego stulecia, a Christopher Nolan osiągnął nim chyba perfekcję. Jedyną wadą filmu, do której mogą przyczepić się krytycy, jest jego długość. Osobiście nie odczuliśmy jej nawet przez moment, ale jak już wspomnieliśmy... nie dla każdego!
Projekt Ministory - Small car, Big stories!
Ilu z Was marzy o tym, żeby się wyrwać? Wolność polega chyba właśnie na tym, że wybór mamy zawsze. Jakiś czas temu poznaliśmy Piotra. Doświadczonego menadżera, architekta, inżyniera i minimalistę, który zafascynował nas swoim projektem 'Ministory'.
To lifestylowy blog, który opowiada historię podróży. Mini Cooperem przez Europę? A może jeszcze dalej? Zobaczcie sami!
O nim x2
Piotr to niepokorny idealista, indywidualista i trochę marzyciel. Z pewnością esteta i człowiek wrażliwy na piękno ludzi, sztuki, architektury i krajobrazów. "Mecenas" minimalizmu.
"Przemierzam przez różne miejsca i chwile, które wzbogacają mój czas, a droga wyciska ślad doświadczeń."
Zaczęło się od oryginalnego wozu, który pomimo słowa 'MINI' w nazwie, jest już żywą legendą. Tak rozpoczyna się gra słów, która odsłania różne oblicza projektu Ministory.
To właśnie Mini Cooper stał się kompanem podróży. Choć sama myśl o podróżowaniu w tej formie zrodziła się pierwsza i rosła w Piotrze od dawna, to obecność MINI była przypadkiem. A podobno nic nie dzieje się z przypadku.
Roadtrippin'
Projekt Ministory to opowieść o podróży i odkrywaniu samym w sobie. Na stronie bloga niby miejsca wszystkim znane, a jednak z perspektywy Piotra i za kółkiem MINI.
Projekt Ministory jest o ludziach i drodze, smakach i zapachach. Wszystko w formie fotoreportażu
Zaglądając na stronę, znajdziemy obecnie relację z podróży do 'miasta na wodzie" oraz 8703 km w stronę Afryki. Jeżeli kochacie klasyczny 'roadtrip' to z pewnością spodoba Wam się relacja z podróży w słoneczne zakątki Francji i Włoch drogami wśród pędzących weekendowych turystów i ciężarowych przewoźników.
A może 28 dni w podróży? We wpisie "W stronę Afryki" Piotr relacjonuje tysiące kilometrów w otoczeniu gór, oceanu, morza i piaszczystych plaż. Zobaczycie tu wietrzne widoki na Afrykę w towarzystwie makaków, fortyfikacje i jazdę przez pas startowy lotniska. Wszystko w zachwycie pięknej architektury przestrzeni i krajobrazów.
Nie tylko podróże!
Ministory to nie pierwszy ambitny projekt Piotra. Ma na swoim koncie wiele projektów w obszarze zawodowym, lecz Ministory to projekt autorski, niezależny i pełen kreatywnych inspiracji, a może z czasem "mini kultury".
W czasach, w których gonimy za karierami, pracujemy 6 dni, aby odpocząć ledwo w jeden, stajemy się odbiorcami życiowej lekcji. Jakiej? Jeśli gość w MINI może, to my również.
Potencjał tego projektu wybiega mocno poza relacjonowanie podróży. Ministory to sposób na lifestyle. Jeżeli utożsamiasz się z wolnością i przygodami to ten blog będzie z pewnością dla Ciebie. Ministory łączy pokolenia.
Przyjaciele
W tej części Ministory zmienia się w miejsce, w którym będziemy poznawać historie innych eskapistów. Miejsce, gdzie czas zwolni, a Przyjaciele będą opowiadać i inspirować. Prowadzisz biznes i kochasz motoryzację? Być może to miejsce na współpracę? Ten rozdział otwiera Krzysztof Skotnicki, w social mediach znany, jako (pan_odbrandingu). Artykuł znajdziecie tutaj!
Ministory to projekt ukierunkowany na styl życia oparty na przyjaźni i historiach. Miejsce, w którym możemy ubarwić swoją wiedzą, usługą i produktem podróżowanie innym. Już niedługo na stronie pojawi się również apparel oraz gadżety, które mogą być świetnym uzupełnieniem naszej podróżniczej torby. Zobaczcie sami!
Alfa Romeo Tonale - Dla tych, którzy chcą inaczej!
Jeżeli nie doświadczył(a)eś marki Alfy Romeo po roku 2016, to śmiało możemy powiedzieć, że wiele Cię ominęło. Włoski producent wypuścił na rynek modele, które nie bez powodu rozpalają serca entuzjastów motoryzacji.
Była i jest rewelacyjna Giulia oraz Stelvio, które przeszły w 2023 roku kolejny facelifting. Ich doskonałe właściwości jezdne wyznaczają nowe standardy w segmentach, lecz Alfa Romeo wiedziała, że potrzebuje nowych modeli, które odda większej grupy odbiorców. Zapowiedzi było kilka. Elektryfikacja, Crossover oraz mały samochód miejski. Tonale, choć mocno spóźnione, walczy o rynek bardzo dzielnie.
DNA Alfy Romeo
Chcieliśmy poczekać nieco dłużej i dostać w swoje ręce najmocniejszą odmianę Tonale, która jest zarazem hybrydą typu Plug-in. Najmocniejsza pod względem osiągów oraz poziomu elektryfikacji okazała się wersja Veloce Q4 o mocy 280 KM.
Wersja Veloce oferuje nam najbogatsze wyposażenie, 19" felgi oraz stylizację nadwozia Dark Miron
Na papierze wszystko się zgadza. Dostajemy jeden z najpiękniejszych, jeżeli nie najpiękniejszy samochód segmentu C-SUV. Czy DNA Alfy Romeo zostało zachowane? Zdecydowanie tak. To kolejny model włoskiej marki, za którym ciężko się nie obejrzeć na ulicy, a jego posiadacze mogą dumnie położyć swój kluczyk na stoliku w kawiarni.
Uwodzi stylistyką
Tonale ma bardzo specyficzną bryłę. Model koncepcyjny był nieco zgrabniejszy, ale wziąż... jest to auto, które dzięki kilku zabiegom estetycznym wyróżnia się na tle konkurencji.
Z przodu i z tyłu mamy charakterystyczne lampy z potrójnym wzorem, których nie da się pomylić z żadną inną marką
To jedna z najważniejszych cech, które powinny wyróżniać markę premium. Tonale nic nie udaje, a raczej wyznacza trendy w stylistyce nadwozia. Piękne przetłoczenia, felgi ze wzorem Teledial oraz czarne emblematy tworzą bardzo charakterystyczny i spójny projekt.
Serce włoskie, brzmienie boskie!
Zaawansowany układ hybrydowy składa się z turbodoładowanego silnika 1,3 l napędzającego przód oraz silnika elektrycznego napędzające tył. To sprawia, że w trybie elektrycznym możemy pokonać około 80 km. Chcecie poczuć dreszczyk emocji?
W trybie sportowym Tonale brzmi świetnie! Byliśmy zaskoczeni, że ten niewielki crossover potrafi zaryczeć lepiej niż jego starsza siostra
280 KM i napęd Q4 pozwala na pokonanie 'setki' w zaledwie 6,2 sekundy. To bardzo dobry wynik, biorąc pod uwagę ciężar na poziomie 1835 kg. Jazda po mieście to prawdziwa przyjemność, ponieważ auto prowadzi się niezwykle lekko, ALE! W naszym odczuciu trzeba ten układ zrozumieć i nauczyć się nim jeździć.
Układ kierowniczy jest bezpośredni, jak na alfę przystało, ale bardzo lekki. Nie oczekujmy wrażeń identycznych jak w modelach Giulia czy Stelvio. Jednym przypadnie do gustu, a innym już nieco mniej. Jeżeli chodzi o przeniesienie napędu, sprawa wygląda podobnie. To pierwszy PHEV Alfy Romeo i spisuje się naprawdę nieźle, ale nie na każde zawołanie i nasze życzenie.
Chcemy jeździć 'Eco' i bezemisyjnie? Nie oczekujmy porażających emocji i dynamiki. Wybieramy jazdę sportową? Nie liczmy na rekordy spalania
Po kilku godzinach okazało się, że w trybie hybrydowym najlepiej odpuścić i cieszyć się ekonomiczną jazdą, natomiast w trybie Dynamic, warto złapać za łopatki i cieszyć się z tego, co mamy pod prawą nogą.
Co skrywa wnętrze?
Po raz pierwszy w historii 'Cannocchiale' czyli teleskopowy panel zegarów jest w pełni cyfrowy i musimy przyznać, że wyszedł on bardzo dobrze. Jest funkcjonalny, czytelny, a do naszej dyspozycji mamy również widok Vintage, który nawiązuje do analogowych zegarów sportowych.
Deska rozdzielcza Tonale jest naprawdę ładna. Znajdziemy tu charakterystyczne wloty powietrza, genialną kierownicę, aluminiowe manetki oraz pokrętło DNA
Projektanci znaleźli również bardzo ciekawy sposób na wkomponowanie panelu z oświetleniem ambiente. Tysiące świetlnych nici tworzy tu bardzo ciekawy wzór. 10,25" Ekran systemu infotainment nie jest tak dobrze wpisany w całość, jak w przypadku Stelvio czy Giulii, ale w żaden sposób nie przeszkadza. Jego jakość jest znakomita, natomiast w samym systemie można się początkowo pogubić.
Dlaczego Tonale?
Naszym zdaniem jest to samochód bardzo udany i funkcjonalny. Tonale mierzy 4,5 m długości, a jej wnętrze spokojnie pomieści niewielką rodzinę. Hybryda oczywiście zabiera nam nieco bagażnika, ale wiadomo... coś za coś!
Na pewno jest to samochód dla kogoś, kto chce jeździć autem nietuzinkowym. Jeżeli zastanawiałeś się nad Alfą Romeo, ale rozsądek podpowiadał coś bardziej ekonomicznego, to być może hybrydowe Tonale będzie spełnieniem tego marzenia.
Apple Vision Pro - Emocje opadły, ale jaka czeka nas przyszłość?
Apple Vision Pro to zdecydowanie kolejny przełomowy produkt, który zmieni życie wielu ludzi. Jeżeli nadal myślicie o nim w kategorii gadżetu, to znaczy, że jeszcze nie do końca rozumiecie potencjał tego komputera. Tak dobrze przeczytaliście.
Istnieją zestawy VR, ale różnica między nimi, a Vision Pro jest mniej więcej taka, jak między palmtopem a pierwszym iPhonem. Vision Pro otwiera rozdział Spatial Computingu, komputera przestrzennego. Dokładnie takiego stwierdzenia użyło Apple w swojej oficjalnej prezentacji produktu. Słowo VR nie padło ani razu! Przypadek? Na pewno nie. Tech gigant z Cupertino doskonale zna potencjał nowego wynalazku, a ja postaram się przenieść Was w niedaleką przyszłość.
The Vision
Apple zaprezentowało całkowicie nowe urządzenie, czyli zestaw do rozszerzonej/wirtualnej rzeczywistości, który jest naszpikowany najnowszą technologią. To, co odróżnia to urządzenie od innych, to brak kontrolerów, czy jakichkolwiek innych akcesoriów. Vision Pro obsługujemy za pomocą oczu, głosu i palców.
Gogle posiadają dwie główne kamery skierowane na wprost, dwie kamery skierowane w dół, kolejne dwie skierowane na boki, dwa iluminatory pracujące dzięki podczerwieni, skaner LiDar oraz kamerę True Depth, którą znamy z iPhona oraz iPada.
Vision Pro skanuje otoczenie przed nami. Natomiast kamery oraz iluminatory wewnątrz perfekcyjnie śledzą ruch naszych gałek ocznych. No więc zakładasz to na głowę i co dalej?
Dzięki Vision Pro jesteś Tomem Cruisem z Raportu Mniejszości. Przeglądasz pliki, otwierasz aplikacje, dyktujesz tekst, tylko że nie musisz trzymać rąk w górze jak aktor, wystarczy, że patrząc na dany element, plik lub tekst dotkniesz swoich palców. Brzmi jak magia?
Druga para oczu!
Apple Vision Pro wyświetli twoje oczy... tylko po co? Wyobraźcie sobie, że korzystacie z urządzenia i nagle podchodzi do was ktoś z prawdziwego świata. Co się dzieje? Pauza, spoglądasz na nią, a urządzenie wyświetla twoje oczy i rozmawiacie bez konieczności ściągania urządzenia. Dzięki temu osoba, z którą rozmawiamy, czuje się bardziej komfortowo. Po prostu widzi nasze cyfrowe oczy, zamiast czarnego szkła. Tylko czy jesteśmy na to gotowi?
Spatial Computing
Tak jak wcześniej wspomniałem, do urządzenia nie są potrzebne żadne akcesoria, co nie wyklucza dodania ich w przyszłości. Nie potrzebujemy ani Maca, ani iPada, ani iPhone’a. Vision Pro to w pełni samodzielny komputer, który wykorzystuje całkowicie nowy system operacyjny VisionOS.
A co jeśli mam już Maca? Wystarczy, że na niego spojrzysz, a gogle wyświetlą ci jego ekran przed twoimi oczami. Ze względu na to, że jest to nowe urządzenie, gogle będą współpracować z aplikacjami od Apple. Biorąc pod uwagę ilość czasu, jaka minie, zanim urządzenie wejdzie do sprzedaży, developerzy będą mieli ogromne pole do popisu.
Face Time
Nie musisz już robić makijażu pod Call'a przez Face Time. Wyobraź sobie, że pracujesz zdalnie i łączysz się za pomocą FaceTime z innymi pracownikami. Do tej pory musieliśmy spoglądać na swój telefon. Teraz będziemy mogli go odłożyć, a rozmówca zobaczy wyrenderowany skan naszej twarzy i będzie go animował w czasie rzeczywistym. Tym mówimy o scenie niczym z filmu Surogaci z Bruce’em Willisem w roli głównej.
Gadżet dla bogatych?
Urządzenie jest wykonane z aluminium i szkła, więc na pewno swoje waży, osobna bateria, która nie obciąża naszej szyi, wystarczy na 2h pracy bezprzewodowej, więc żeby obejrzeć film, musimy być podłączeni do zasilania. No i jest drogo! Gogle kosztują w USA 3500 dolarów. Na razie nie liczmy, jak bieda kusicielka wpłynie na cenę urządzenia u nas.
Jest jedno malutkie pocieszenie. Jeżeli Mac i iPad nie będą już niezbędne do 'pełnego zanurzenia' to cena Vision Pro nie wydaje się już tak wygórowana.
The Paradox
Rozrywka, filmy, gry, zdjęcia i to, czego jeszcze nie znamy. Jeżeli Vision Pro płynnie łączy zawartość cyfrową z naszą fizyczną przestrzenią, to jak myślicie, co sprawi, że szczęki opadną nam na podłogę?
Wyobraźcie sobie kino domowe, które sprawi, że nasz pokój całkowicie zniknie. Cyfrowe wspomnienie urodzin lub pierwszych kroków naszego dziecka, które będzie wspomnieniem naszych własnych oczu i uszu, a nie telefonu. Dostępne niczym sen na jawie. Piękne i przerażające zarazem.
Być może jesteśmy świadkami momentu przełomowego, który podobnie jak smartfon, zmieni sposób, w jaki komunikujemy się w przestrzeni cyfrowej lub to, w jaki doświadczamy przestrzeni digital w ogóle. Niestety wszyscy znamy paradoks internetu. Coś, co łączy ludzi oddalonych od siebie o tysiące kilometrów, oddala tych, którzy są tuż obok.
Przyszłość = Vision
Osobiście uważam, że Vision Pro jest jednym z najbardziej przełomowych urządzeń, jakie zaprezentowała nam firma z Cupertino od czasów iPhona, ale jeszcze nie w tej wersji. Za kilka lat urządzenie zostanie jeszcze bardziej dopracowane. Na pewno będzie lżejsze i wydajniejsze. Co przyniesie nam przyszłość?
Wyobraźcie sobie osobę, która jest sparaliżowana i korzysta z komputera w sposób, jaki był do tej pory dla niej niedostępny.
Wyobraźnia już działa? Będziemy oglądać w czasie rzeczywistym ściany własnego mieszkania w kolorach, które zastosujemy podczas remontu. Będziemy mogli się przenieść do przestrzeni wirtualnej w niespotykanej dotąd namacalności. Cyfrowa galeria? Wyobraźcie sobie tylko wizytę na wystawie cyfrowych twórców, którzy zaproszą nas do interaktywnego obcowania z ich twórczością. Nasi bliscy staną w naszym pokoju, dzięki przestrzennej wersji Face Time.
Na koniec pozostaje słów kilka o User Experience. Nawet jeżeli mówimy o prototypie to wystarczy, że przeczytacie pierwsze wrażenia kilku znanych dziennikarzy oraz youtuberów. Podobno Vision Pro działa magicznie. Choć wygląd VisionOS jest nam znany to jego działanie i funkcjonalność otwiera zupełnie nową przestrzeń. Jest to coś, czego jeszcze w pełni nie rozumiemy. Czas pokaże, czy to dobrze, czy też źle.
Autor: Karol Skotnicki